STARK WATERBEHANDELING: Zuiver water behandelingsproces en behandelingsprincipe

Wat is zuiver water behandelen?

Zuiver water betekent dat zuiver water over het algemeen leidingwater uit de stad als waterbron gebruikt. Door meerlagige filtratie kunnen schadelijke stoffen zoals micro-organismen worden verwijderd, maar tegelijkertijd worden mineralen die het menselijk lichaam nodig heeft, zoals fluor, kalium, calcium en magnesium, verwijderd.

Door de ongecontroleerde lozing van industrieel afvalwater, huishoudelijk afvalwater en vervuiling door de landbouw bevat het huidige oppervlaktewater niet alleen modder, zand, dierlijk en plantaardig bederf. Er zijn ook een groot aantal stoffen zoals bleekmiddel, pesticiden, zware metalen, kalk, ijzer en andere stoffen die de menselijke gezondheid in gevaar brengen. De langdurige ophoping van deze verontreinigende stoffen in het menselijk lichaam is zeer schadelijk voor de menselijke gezondheid en kan kanker, mutagenese en vervorming veroorzaken. Echte moordenaar. Het traditionele productieproces van kraanwater kan echter niet alleen de organische verbindingen erin niet verwijderen, maar als er chloor wordt toegevoegd bij de productie van kraanwater, zal het nieuwe en sterkere organische vervuiling genereren, zoals chloroform, waardoor kraanwater mutagener wordt dan natuurlijk water. Bovendien moet het leidingwater, nadat het de fabriek heeft verlaten, door een lang pijpleidingsysteem, vooral de watertank op het dak van hoge woongebouwen, er is een relatief ernstige "secundaire vervuiling". Dit type water kan natuurlijk niet rauw gedronken worden. Zelfs als het gekookt wordt, kan het alleen steriliseren maar geen schadelijke chemicaliën verwijderen. Bovendien kan het drinken van zuiver water niet alleen schade aan de gezondheid elimineren, maar ook de gezondheid en een lang leven ten goede komen. Want hoe zuiverder het water, hoe beter de functie van de drager, hoe sterker het vermogen om verschillende metabolieten in het lichaam op te lossen, hoe gemakkelijker het wordt opgenomen door het menselijk lichaam, wat gunstig is voor de productie van lichaamsvocht om de dorst te lessen en vermoeidheid te verlichten. Daarom, om de gezondheid te handhaven, de gezondheid van mensen te verbeteren, zuiver water zaken te ontwikkelen, en drinkwater van hoge kwaliteit te produceren, is zuiver water behandeling om leidingwater twee keer te zuiveren, en verder schadelijke stoffen zoals chloriden en bacteriën in leidingwater te filteren om eliminatie te bereiken. bacteriën en desinfectie-effect.

De methode voor zuiver waterbehandeling

1. Membraan microfiltratie (MF) zuiver water behandeling

Membraanmicroporeuze filtratiemethoden omvatten drie vormen: dieptefiltratie, zeeffiltratie en oppervlaktefiltratie. Dieptefiltratie is een matrix gemaakt van geweven vezels of samengeperste materialen, en maakt gebruik van inerte adsorptie of vangst om deeltjes vast te houden, zoals vaak gebruikte multi-media filtratie of zandfiltratie; dieptefiltratie is een relatief economische manier om 98 % of meer aan gesuspendeerde vaste stoffen te verwijderen, terwijl de downstream zuiveringseenheid beschermd wordt tegen verstopping, dus het wordt meestal gebruikt als voorbehandeling.

Oppervlaktefiltratie is een meerlagige structuur. Wanneer de oplossing door het filtermembraan stroomt, zullen deeltjes die groter zijn dan de poriën in het filtermembraan achterblijven en zich voornamelijk ophopen op het oppervlak van het filtermembraan, zoals de veelgebruikte PP-vezelfiltratie. Oppervlaktefiltratie kan meer dan 99,9% van de gesuspendeerde vaste deeltjes verwijderen, dus het kan ook worden gebruikt als voorbehandeling of zuivering.

Het zeeffiltermembraan heeft in principe een consistente structuur, net als een zeef, waardoor deeltjes die groter zijn dan de poriegrootte op het oppervlak achterblijven (de poriegrootte van dit filtermembraan is zeer nauwkeurig), zoals de terminal die gebruikt wordt in ultrazuivere watermachines Gebruik puntbeveiligingsfilters; netfiltratie Microfiltratie wordt meestal geplaatst op het eindgebruikspunt in het zuiveringssysteem om de laatste restjes harsvlokken, koolstofsnippers, colloïden en micro-organismen te verwijderen.

2. Actieve kooladsorptie zuiver water

Actieve kooladsorptie is een methode waarbij een of meer schadelijke stoffen in water worden geadsorbeerd aan het vaste oppervlak en verwijderd door gebruik te maken van de poreuze aard van actieve kool. Actieve kooladsorptie heeft een goed effect op het verwijderen van organische stoffen, colloïden, micro-organismen, chloorresten, geur, enz. in water. Tegelijkertijd heeft actieve kool, omdat het een zeker reducerend effect heeft, ook een goed verwijderend effect op oxidanten in water.

Aangezien de adsorptiefunctie van actieve kool een verzadigingswaarde heeft, zal de adsorptiefunctie van de actieve koolfilter sterk afnemen wanneer de verzadigde adsorptiecapaciteit bereikt is. Daarom is het noodzakelijk om aandacht te besteden aan het analyseren van de adsorptiecapaciteit van actieve kool, en de actieve kool op tijd te vervangen of desinfectie en herstel uit te voeren met stoom onder hoge druk. Tegelijkertijd kan het organisch materiaal dat geadsorbeerd is aan het oppervlak van actieve kool een voedingsbron of broedplaats voor bacteriële reproductie worden, dus het probleem van microbiële reproductie in het actief koolfilter verdient ook aandacht. Regelmatige desinfectie is noodzakelijk om de bacteriegroei onder controle te houden. Het is vermeldenswaard dat in het beginstadium van het gebruik van actieve kool (of in het beginstadium van de werking van nieuw vervangen actieve kool), een kleine hoeveelheid zeer fijne actieve kool in poedervorm het omgekeerde osmosesysteem kan binnenkomen met de waterstroom, wat resulteert in vervuiling van het stroomkanaal van het omgekeerde osmosemembraan en de werking veroorzaakt. De druk stijgt, de permeaatproductie daalt en de drukval over het systeem neemt toe, en deze schade is moeilijk te herstellen met conventionele reinigingsmethoden. Daarom moet de actieve kool worden gespoeld en het fijne poeder worden verwijderd voordat het gefilterde water naar het volgende RO-systeem kan worden gestuurd. Actieve kool heeft een groot effect, maar er moet aandacht worden besteed aan desinfectie en nieuwe actieve kool moet tijdens het gebruik worden schoongespoeld.

3. Omgekeerde osmose (RO) zuiver water behandeling

Omgekeerde osmose betekent dat wanneer een druk groter dan de osmotische druk wordt uitgeoefend aan de kant van de geconcentreerde oplossing, het oplosmiddel in de geconcentreerde oplossing naar de verdunde oplossing zal stromen en de stroomrichting van dit oplosmiddel tegengesteld is aan de richting van de oorspronkelijke osmose. Dit proces wordt omgekeerde osmose genoemd. Dit principe wordt gebruikt op het gebied van vloeistofscheiding voor zuivering, verwijdering van onzuiverheden en behandeling van vloeibare stoffen.

Het werkingsprincipe van omgekeerde osmose membranen: een membraan dat selectief is voor doorlaatbare stoffen wordt een semi-permeabel membraan genoemd, en een membraan dat alleen een oplosmiddel kan doorlaten maar geen oplosmiddel kan doorlaten wordt over het algemeen een ideaal semi-permeabel membraan genoemd. Wanneer hetzelfde volume van een verdunde oplossing (zoals zoet water) en een geconcentreerde oplossing (zoals zout water) aan beide zijden van het halfdoorlatende membraan wordt geplaatst, zal het oplosmiddel in de verdunde oplossing op natuurlijke wijze door het halfdoorlatende membraan stromen en spontaan naar de kant van de geconcentreerde oplossing stromen. Wanneer de osmose een evenwicht bereikt, zal het vloeistofniveau aan de kant van de geconcentreerde oplossing een bepaalde hoogte hoger zijn dan het vloeistofniveau van de verdunde oplossing, dat wil zeggen dat er een drukverschil wordt gevormd en dit drukverschil is de osmotische druk. Omgekeerde osmose is een omgekeerde migratiebeweging van osmose. Het is een scheidingsmethode die de opgeloste stof en het oplosmiddel in het oplosmiddel scheidt door middel van de selectieve onderschepping van het semipermeabele membraan onder druk. Het wordt veel gebruikt in de zuivering van verschillende oplossingen. Het meest voorkomende toepassingsvoorbeeld is het waterbehandelingsproces, waarbij omgekeerde osmose technologie wordt gebruikt om onzuiverheden zoals anorganische ionen, bacteriën, virussen, organische stoffen en colloïden uit ruw water te verwijderen om zuiver water van hoge kwaliteit te verkrijgen.

4. Ionenwisseling (IX) zuiver water

Apparatuur voor zuiver water met ionenuitwisseling is een traditioneel waterbehandelingsproces waarbij verschillende anionen en kationen in water worden vervangen door anion- en kationenuitwisselingsharsen. De anion- en kationenwisselaarharsen worden in verschillende verhoudingen aan elkaar gekoppeld om een ionenuitwisselings-kationbedsysteem te vormen. Anion bed systeem en ionenuitwisseling gemengd bed (compound bed) systeem, en het gemengd bed (compound bed) systeem wordt meestal gebruikt in het eindproces van de productie van ultrapuur water en hoge zuiverheid water na omgekeerde osmose kwel en andere waterbehandelingsprocessen. Het is een van de onvervangbare middelen voor het bereiden van ultrazuiver water en water met een hoge zuiverheid. De geleidbaarheid van het effluent kan lager zijn dan 1uS/cm en de weerstand van het effluent kan meer dan 1MΩ.cm bereiken. Volgens de verschillende waterkwaliteit en gebruiksvereisten kan het effluentweerstandsvermogen worden geregeld tussen 1~18MΩ.cm. Het wordt veel gebruikt bij de bereiding van ultrazuiver water en hoogzuiver water in industrieën zoals elektronica, elektriciteit ultrazuiver water, chemische industrie, galvaniseren ultrazuiver water, ketelvoedingswater en medisch ultrazuiver water.

De zouten in het ruwe water, zoals Ca(HCO3)2, MgSO4 en andere calcium- en magnesiumnatriumzouten, worden wanneer ze door de wisselaarsharslaag stromen, vervangen door de kationen Ca2+, Mg2+, etc. door de actieve groepen van het kationenhars, en de anionen HCO3-, SO42-, etc. door de actieve groepen van het anionenhars. vervangen door de actieve groepen van het anionhars, wordt het water dus ultragezuiverd. Als het bicarbonaatgehalte in het ruwe water hoog is, moet er een ontgassingstoren worden geplaatst tussen de anion- en kationuitwisselingskolommen om CO2-gas te verwijderen en de belasting van het anionbed te verminderen.

5. Ultraviolette (UV) ultrazuivere waterbehandeling

Het belangrijkste proces van celreproductie is: de lange DNA-keten wordt geopend. Na het openen gaan de adenine-eenheden van elke lange keten op zoek naar thymine-eenheden om zich bij aan te sluiten, en elke lange keten kan dezelfde keten kopiëren als de andere lange keten die net gescheiden is. Zo wordt het volledige DNA van voor de oorspronkelijke deling hersteld en vormt het een nieuwe celbasis. Ultraviolette straling met een golflengte van 240-280 nm kan het vermogen van DNA om eiwitten te produceren en te repliceren doorbreken. Ultraviolette stralen met een golflengte van 265 nm kunnen bacteriën en virussen het sterkst doden. Nadat het DNA en RNA van bacteriën en virussen beschadigd zijn, is hun vermogen om eiwitten te produceren en hun voortplantingsvermogen verloren gegaan. Omdat bacteriën en virussen over het algemeen een zeer korte levenscyclus hebben, zullen bacteriën en virussen die zich niet kunnen voortplanten snel sterven. Ultraviolette stralen worden gebruikt om te voorkomen dat micro-organismen in leidingwater overleven, om zo het effect van sterilisatie en desinfectie te bereiken.
Alleen kunstmatige lichtbronnen met kwik (legering) kunnen voldoende ultraviolette intensiteit (UVC) afgeven voor technische desinfectie. De buis van de ultraviolette kiemdodende lamp is gemaakt van kwartsglas. De kwiklamp is onderverdeeld in drie typen op basis van het verschil in kwikdampdruk in de lamp na belichting en het verschil in ultraviolette outputintensiteit: kwiklamp met lage druk en lage intensiteit, kwiklamp met gemiddelde druk en kwiklamp met hoge intensiteit en kwiklamp met lage druk en hoge intensiteit.

Het bacteriedodende effect wordt bepaald door de bestralingsdosis die de micro-organismen ontvangen, en wordt tegelijkertijd ook beïnvloed door de uitgangsenergie van ultraviolette stralen, die gerelateerd is aan het type lamp, de lichtintensiteit en de gebruikstijd. Naarmate de lamp ouder wordt, zal deze 30%-50% van zijn intensiteit verliezen. .

De ultraviolette bestralingsdosis verwijst naar de hoeveelheid ultraviolette straling van een specifieke golflengte die nodig is om een bepaalde bacteriële inactivatie te bereiken: bestralingsdosis (J/m2) = bestralingstijd (s) × UVC-intensiteit (W/m2) Hoe groter de bestralingsdosis, hoe hoger de desinfectie-efficiëntie. Vanwege de afmetingen van de apparatuur is de algemene bestralingstijd slechts enkele seconden. Daarom is de UVC-uitgangsintensiteit van de lamp de belangrijkste parameter geworden om de prestaties van de desinfectieapparatuur met ultraviolet licht te meten.

6. Ultrafiltratie (UF) zuiver water behandeling

Ultrafiltratietechnologie is een high-tech technologie die op grote schaal wordt gebruikt in waterzuivering, oplosscheiding, concentratie, extractie van nuttige stoffen uit afvalwater en afvalwaterzuivering en hergebruik. Het wordt gekenmerkt door een eenvoudig gebruiksproces, geen verwarming, energiebesparing, werking onder lage druk en een kleine voetafdruk van het apparaat.

Ultrafiltratie (UF) principe van zuiver waterbehandeling: Ultrafiltratie is een membraanscheidingsproces gebaseerd op het scheidingsprincipe van zeven en druk als drijvende kracht. bacteriële kussen en macromoleculaire organische materie. Het kan op grote schaal worden gebruikt voor de scheiding, concentratie en zuivering van stoffen. Het ultrafiltratieproces heeft geen fase-inversie en werkt bij kamertemperatuur. Het is vooral geschikt voor de scheiding van warmtegevoelige stoffen. Het heeft een goede temperatuurbestendigheid, zuur- en alkalibestendigheid en oxidatiebestendigheid. Het kan continu worden gebruikt voor een lange tijd onder de voorwaarden van onder 60 ℃ en pH van 2-11. .

Holle vezel ultrafiltratie membraan is de meest volwassen en geavanceerde vorm van ultrafiltratie technologie. De buitendiameter van de holle vezel is 0,5-2,0 mm en de binnendiameter is 0,3-1,4 mm. De wand van de holle vezel is bedekt met microporiën. Het ruwe water stroomt onder druk naar de buiten- of binnenholte van de holle vezel en vormt zo respectievelijk een extern druktype en een intern druktype. Ultrafiltratie is een dynamisch filtratieproces en de ingesloten stoffen kunnen worden verwijderd met de concentratie, zonder het oppervlak van het membraan te blokkeren.

7. EDI zuiver water behandeling

Het werkingsprincipe van EDI ultrazuiver waterbehandelingsapparatuur: Elektrodeïonisatie (EDI) systeem is voornamelijk onder de werking van DC elektrisch veld, de gerichte beweging van diëlektrische ionen in het water door de separator, en de selectieve permeatie van ionen door het uitwisselingsmembraan om de waterkwaliteit te verbeteren. Een wetenschappelijke waterzuiveringstechnologie voor zuivering. Tussen een paar elektroden van de elektrodialysator worden meestal anionmembraan, kationmembraan en separatoren (A, B) afwisselend in groepen geplaatst om een concentratiekamer en een dunne kamer te vormen (dat wil zeggen, kationen kunnen door het kationmembraan en anionen kunnen door het kathodemembraan). De kationen in het zoete water migreren naar de negatieve elektrode door het kationische membraan en worden onderschept door het negatieve membraan in de concentratiekamer; de anionen in het water migreren naar de positieve elektrode via het negatieve membraan en worden onderschept door het kationische membraan in de concentratieruimte, zodat het aantal ionen in het water dat door de zoetwaterkamer stroomt geleidelijk afneemt, het zoet water wordt en het water in de concentratieruimte, door de continue instroom van anionen en kationen in de concentratieruimte, de diëlektrische ionenconcentratie blijft stijgen en geconcentreerd water wordt, zodat het doel van ontzilting, zuivering, concentratie of raffinage wordt bereikt.

Voordelen van EDI ultrazuivere waterbehandelingsapparatuur:

(1) Regeneratie met zuur-base is niet nodig: In het gemengde bed moet de hars worden geregenereerd met chemicaliën en zuur-base, terwijl EDI de behandeling en het zware werk van deze schadelijke stoffen elimineert. het milieu beschermen.

(2) Continue en eenvoudige werking: in het gemengde bed wordt het bedrijfsproces gecompliceerd door de verandering van elke regeneratie en de waterkwaliteit, terwijl het waterproductieproces van EDI stabiel en continu is en de waterkwaliteit van het geproduceerde water constant is. Gecompliceerde operationele procedures, de werking is sterk vereenvoudigd.

(3) Minder installatievereisten: Het EDI-systeem heeft een kleiner volume dan een gemengd bed met een vergelijkbare waterbehandelingscapaciteit. Het maakt gebruik van een bouwsteenstructuur en kan flexibel worden gebouwd op basis van de hoogte en geur van de locatie. Dankzij het modulaire ontwerp is EDI gemakkelijk te onderhouden tijdens productiewerkzaamheden

8. Ozonsterilisatie ultrazuivere waterbehandeling

Het desinfectieprincipe van ozon (O3) is: de moleculaire structuur van ozon is onstabiel bij normale temperatuur en druk en valt snel uiteen in zuurstof (O2) en een enkel zuurstofatoom (O); dit laatste heeft een sterke activiteit en is zeer schadelijk voor bacteriën. Sterke oxidatie zal bacteriën doden en de overtollige zuurstofatomen zullen uit zichzelf recombineren tot gewone zuurstofatomen (O2) en er is geen giftig residu, dus wordt het een niet-vervuilend ontsmettingsmiddel genoemd. Virussen, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa en diverse bacteriën, enz.) hebben een extreem sterk dodend vermogen en zijn ook zeer effectief voor het doden van mycine.

(1) Het sterilisatiemechanisme en -proces van ozon behoren tot het biochemische proces, dat de glucoseoxidase die nodig is voor de oxidatie van glucose in de bacteriën oxideert en ontbindt.

(2) Het heeft een directe interactie met bacteriën en virussen, vernietigt hun organellen en ribonucleïnezuur, ontbindt macromoleculaire polymeren zoals DNA, RNA, eiwitten, lipiden en polysacchariden en vernietigt de metabolische productie en het reproductieproces van bacteriën.

(3) Dringt het celmembraanweefsel binnen, dringt het celmembraan binnen en werkt in op de buitenste membraanlipoproteïne en de interne lipopolysaccharide, waardoor de cellen doordringen en vervormen, met cellyse en dood tot gevolg. En de genetische genen, parasitaire stammen, parasitaire virusdeeltjes, bacteriofagen, mycoplasma's en pyrogenen (bacteriële en virale metabolieten, endotoxinen) in de dode bacteriën worden opgelost en gedenatureerd om af te sterven.